การศึกษาดาราศาสตร์
มลภาวะทางแสงกับดาราศาสตร์
มลภาวะทางแสง ส่งผลกระทบโดยตรงต่อการศึกษาทางดาราศาสตร์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ การดูดาวและการสังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์เป็นไปด้วยความยากลำบาก พื้นที่สังเกตการณ์ท้องฟ้าหลายแห่งจึงถูกสร้างขึ้นในพื้นที่ห่างไกลแหล่งชุมชน เพื่อหลีกเลี่ยงจากมลภาวะทางแสง ตัวอย่างเช่น หอดูดาว Mauna Kea ในรัฐฮาวาย ประเทศสหรัฐอเมริกา สถานที่ที่มีท้องฟ้ามืดสนิทแห่งหนึ่งของโลก แต่ถึงกระนั้นแล้วก็ยังเกิดมลภาวะทางแสงที่เรืองขึ้นบริเวณใกล้เส้นขอบฟ้าเนื่องจากชุมชนเมืองมีการขยายตัวอย่างต่อเนื่อง
หอดูดาว Mauna Kea รัฐฮาวาย ประเทศสหัสรัฐอเมริกา
ปัจจุบันมีการพัฒนากล้องโทรทรรศน์ให้มีขนาดใหญ่และมีประสิทธิภาพมากขึ้น สำหรับเก็บข้อมูลวัตถุท้องฟ้าที่มีความสว่างน้อย ๆ แต่มลภาวะทางแสงก่อให้เกิดผลกระทบโดยตรงต่อการศึกษาวิจัยทางดาราศาสตร์ ทำให้ท้องฟ้าเวลากลางคืนมีแสงเรือง รบกวนแสงดาวบนท้องฟ้า แม้ว่าในปัจจุบันจะมีอุปกรณ์หรือโปรแกรมที่ช่วยลดปัจจัยของมลภาวะทางแสงแต่ก็ทำให้ข้อมูลที่ได้มีคุณภาพต่ำไม่เพียงพอที่จะนำไปวิเคราะห์ในระดับเชิงลึก
มลภาวะทางแสงยังกลบความสวยงามของดวงดาวเวลากลางคืนให้เลือนหายไป ปัจจุบันมีหน่วยงานการศึกษา ทั้งภาครัฐและเอกชน จัดกิจกรรมทางดาราศาสตร์หลายรูปแบบเพื่อให้บริการแก่ประชาชนที่สนใจ เช่น การถ่ายภาพทางดาราศาสตร์ หรือจัดกิจกรรมดูดาวแก่นักเรียนเพื่อกระตุ้นให้เกิดความสนใจในการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ แต่มลภาวะทางแสงที่เพิ่มขึ้นทำให้ท้องฟ้าสว่างและไม่สวยงามเหมือนที่เคยเป็น จึงทำให้การจัดกิจกรรมทุกครั้งต้องเดินทางออกจากพื้นที่ชุมชนหลายกิโลเมตร
ดังนั้น มลภาวะทางแสงจึงเป็นปัญหาที่ทุกฝ่ายควรให้ความสนใจเพื่อให้เกิดการใช้แสงสว่างอย่างมีประสิทธิภาพและลดผลกระทบที่เกิดขึ้นในทุกมิติ
ภาพเปรียบเทียบกลุ่มดาวนายพรานเมื่อปราศจากมลภาวะทางแสง
และเมื่อมีมลภาวะทางแสงรบกวน